امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات عملاً بستر فعالیت بسیاری از صنایع شده و حتی صنایعی که در حوزه‌های مختلف فعال هستند، اکنون زیر مجموعه صنعت ICT به حساب می‌آیند. به عنوان مثال استارتاپ‌ها به نوعی در برگیرنده این صنعت هستند با اینکه هرکدام درحوزه خاصی مثل گردشگری، صنایع غذایی و… فعالیت می‌کنند.
به عبارت دیگر، استفاده از خدمات صنعت فناوری اطلاعات ارتباطات و تجارت الکترونیک امروز به موضوعی گریزناپذیر برای صاحبان کسب‌وکار بدل شده است و به مرور فناوری اطلاعات و ارتباطات صنعت مادر خواهد شد اما متاسفانه هنگامی که از نقش زنان در این صنعت و حوزه‌های مربوط به آن گفته می‌شود همیشه نام یک طیف از زنان فعال غالباً در اکو سیستم استارتاپی ایران به میان می‌آید که عمدتاً در حوزه روابط عمومی و برند شخصی خود بسیار قوی کار کرده‌اند و حوزه فعالیتشان نیز در پایتخت است.
این چهره‌ها همیشه نام‌آشنا بوده‌اند و ما همه جا در اغلب رویدادهای استارتاپی، رسانه‌ها و جلسات مختلف نام آنها را می‌بینیم و نقشی که در پیشبرد و توسعه اهداف شرکت‌های مطبوع خود بر عهده دارند نیز آگاه هستیم. نباید از یاد برد که تعداد این افراد و جمعیتی که از آن یاد می‌کنیم بسیار محدود است. در واقع زیر ۱۰ درصد از موسسین استارتاپ‌های کشور را خانم‌ها تشکیل می‌دهند.
اما به عنوان مثال ما زنانی در صنعت فاوا داریم که تاکنون اصلاً روی روابط عمومی و برندینگ شخصی خود کار نکردند. مثلاً افرادی را در صنعت حفاظت الکترونیک داریم که از تولیدکنندگان مطرح یک برند دزدگیر در ایران هستند یا سخت‌افزار محصولات مخابراتی تولید می‌کنند اما اسمی از آنها برده نمی‌شود چرا که در فعالیت عمومی یا مدنی ندارند.